Colegio Hijas de Cristo Rey O Carballo- Oleiros
Colegio Hijas de Cristo Rey O Carballo- Oleiros |
|
17 de Maio
DíA DAS LETRAS GALEGAS
AUTORES HOMENAXEADOS:
1963 Rosalía de Castro
1964 Castelao
1965 Eduardo Pondal
1966 Francisco Añon Paz
1967 Manuel Curros Enríquez
1968 F. López Cuevillas
1969 Antonio Noriega Varela
1970 M. Valladares Núñez
1971 Gonzalo López Abente
1972 Valentín Lamas Carvajal
1973 Manuel Lago González
1974 X. V. Viqueira Cortón
1975 X. Manuel Pintos Villar
1976 Ramón Cabanillas
1977 Antón Vilar Ponte
1978 Antonio López Ferreiro
1979 Manuel Antonio
1980 Alfonso X, O Sabio
1981 Vicente Risco
1982 Luis Amado Carballo
1983 Manuel Leiras Pulpeiro
1984 A. Cotarelo Valledor
1985 Antón Losada Diéguez
1986 Aqullino Iglesia Alvariño
1987 Francisca H. Garrido
1988 Ramón Otero Pedrayo
1989 Celso Emilio Ferreiro
1990 Luís Pimentel
1991 Álvaro Cunqueiro
1992 Fermín Bouza-Brey
1993 Eduardo Blanco-Amor
1994 Luís Seoane
1995 Rafael Dieste
1996 Xesús Ferro Couselo
1997 Anxel Fole
1998 Martin Codax
1999 Roberto Blanco Torres
2000 Manuel Murguía
2001 Eladio Rodríguez
2002 Frei Matín Sarmiento
2003 Antón Avilés Taramancos
2004 Xaquín Lorenzo Fernández
2005 Xesús Lorenzo Varela V.
2006 Manuel Lugris
2007 María Mariño2008 ----------------------------------------
Día das "Letras Galegas"
Cada 17 de Mayo se realiza la conmemoración en Galicia del Día de las letras Gallegas (Día das letras galegas), el cual se le dedica cada año a un escritor que haya tenido importancia para dicha lengua.
La primera edición se le dedicó a Rosalía de Castro.
Rosalía de Castro (1837 - 1885) nació en Santiago de Compostela (La Coruña, España), en 1837 y fue una de las grandes poetisas gallegas.
Escribió en galaico y en castellano y entre sus obras en poesía publicó "La flor" en 1857, "Cantares gallegos" en 1863, "Follas Novas" en 1880, "En las orillas del sur", en 1884; y novelas como "La hija del mar" (1859), "Flavio" (1861), "Ruinas" (1866), "El caballero de las botas azules" (1867) y "El primer loco" (1881).
Naceu en Tui (Pontevedra) en 1915, e faleceu en Vigo en 1985.
Escritor en lingua galega e castelá, Álvarez Blázquez é fillo de Darío Álvarez Limeses, militou unha Federación de Mocedades Galeguistas e no Partido Galeguista. Xunto con Luís Viñas Cortegoso fundou a Editorial Monterrei no ano 1950. Xa en 1962 ingresou na Real Academia Galega e dous anos despois, en 1964, fundou unha nova editorial: Edicións Castrelos.Da súa obra en galego destacan a colección de relatos Os ruíns (1936) e A pega rabilongo e outras historias de tesouros (1971), no xénero da narrativa infantil. Entre a súa obra lírica, o poemario, realizado xunto co seu irmán Emilio, Poemas de ti e de min (1949), Roseira do teu mencer (1950), Cancioneiro de Monfero (1953), unha das obras claves do neotrobadorismo, Romance do pescador peleriño (1954), ademais de Canle segredo, escrito no 54 e publicado no 76.
Como ensaísta, publicou Escolma de poesía galega II: A poesía dos séculos XIV a XIX (en 1959), Escolma de epigramas (1968), e Escolma de poesía medieval (1975).
En castelán Álvarez Blázquez publicou a novela "En el pueblo hay caras nuevas" (1945).
A RAG, basea a súa decisión de homenaxear coas Letras Galegas 2008 a Álvarez Blázquez por ser "o exemplo perfecto dun home polígrafo, erudito e interesado pola historia, a arqueoloxía ou a literatura".
Ise neno da rúa
Non é certo que os nenos teñan fame
Non pode ser.
Ben o sabedes todos
os que andades no mundo atafegados
á percura do pan dos vosos fillos
Ises outros que vedes pola rúa
pedindo esmola,
non teñen fame, non, porque daquela
vos teríades morto de vergonza.
E ben vos vexo andar nos vosos coches
ou nos tranvías, a berrar de cousas
estranas, -¡viva, beba, baba, buba¡-
sen reparar naquil esfarrapado
que coa moura mauciña está petando
na porta de ferro.
Por iso penso que non é verdade
o que algún caviloso di dos nenos
que andan así petando pola vida
-¡Non, home, non¡- lle dixen a un de aqueles-
A xente pasa leda......¡Fora boa
que andivesen a rirse dos seus crimes¡
SÍMBOLOS DE GALICIA:
“A bandeira, o escudo e o himno de Galicia simbolizan a sua identidade como nacionalidade histórica”,
O seu autor
Eduardo Pondal
LETRA
Que din os rumorosos
na costa verdescente,
ao raio transparente
do prácido luar?
Que din as altas copas
de escuro arume arpado
co seu ben compasado
monótono fungar?
-Do teu verdor cinguido
e de benignos astros
confin dos verdes castros
e valeroso chan,
non des a esquecemento
da inxuria o rudo encono;
desperta do teu sono
Fogar de Breogan.
Os bos e xenerosos
a nosa voz entenden
e con arroubo atenden
o noso rouco son,
mais sóo os ignorantes
e férridos e duros
imbéciles e escuros
non nos entenden, non.
Os tempos son chegados
dos bardos das edades
que as vosas vaguedades
cumprido fin terán;
pois, dondequer, xigante
a nosa voz pregoa
a redezón da boa
Nazón de Breogán.
A bandeira:
A bandeira de Galicia é branca cunha banda diagonal de cor azul que a atravesa dende o ángulo superior esquerdo ao inferior dereito.
